hayatım boyunca izlediğim hiçbir film panik atak geçirmeme neden olmamıştı şu zamana kadar.
bir ilki yaşadım!
panik atak geçirdiğimi anlamamda bayağı bir zaman aldı hani çünkü
uzun zamandır yaşamadığım bir deneyimdi.
(hiç mi hiç özlememişim.. +__+)
hayatta en korktuğum şey, sonsuz bir hiçlik içinde durmaksızın süreklenip kaybolmaktır.
ne tutunacak ne de üzerine basacak hiçbirşey YOK!
bu filmde o hissin nasıl birşey olabileceğini bana yaşattı..
(çok teşekkürler Alfonso Cuarón,
çok başarlıydı!! o.O
yerçekiminin gözünü seveyim!)
görsel efektlerin iyi olması bir yana da Sandra Bullock'u da hayatımda ilk defa beğendim sayılır yav!
bu da bir ilkti!!..
ay, ööğğh!..
izleyeli neredeyse 3 saat olmuş olmasına rağmen halen bu aşırı sıkıntılı ve aşırı rahatsız histen
bir türlü kurtulamamış bulunmaktayım.
toplu taşımayı kullanmak gibi bir mallıkta yapmış bulundum!
bütün hayatım boyunca yaşadığım gerginliği toplasan anca yol boyunca yaşadığım gerginlik eder!
insanlar derdi de anlayamazdım bir türlü
'bir film izledim' hayatım değişti diye..o__O
fena olmayan bir senaryo, az çok bilimsel hatalar(o kadar kusur kadı kızında da olabilir diyelim),
orta derece oyunculuklar ve o "ürkütücü uzay atmosferi" ile beraber
Gravity iyi sayılabilir bir film derim.
3.boyutu tavsiye ederim ama kalp sorunu,
şeker hastalığı ve panik atağı olanlara KESİNLİKLE HAYIR!
(bilmeden yapılan bir şapşallık daha!)
saygılar..
