- 30 -

çocukken kendisine, yaz geldiğinde canımı çok yaktığı için taş attığım güneş her sene doğum günümde beni unutmuyor sanki.
daha bir canlı, daha bir neşeli parlıyor yıllar geçtikçe. 

belki beni sinir etmeye çalışıyor hala ya da belki de,
sadece benimle barışmak istiyor....bilmiyorum.

cevabını bulamayacağım sorularım her yeni yaşla daha da artıyor.

2 senedir görmek istemediğim annemin neden nefreti seçtiğini, ablamın içindeki derin karmaşayı, babamın sürekli düşünceyle bakan gözlerini, halamın insanlarla ve hayatla bitmek bilmeyen gereksiz mücadelesi gibi asla cevabını alamayacağım çok şey var...

doğum günlerinin pek bir anlamı yoktur benim için
ama içim hep daha bir buruk olur her zaman.

daha önce birçok kere "doğum günleri kutladım" ailemle ve arkadaşlarımla ama o günün neden bu kadar özel olması gerektiğini bir türlü anlayamadım, anlayamıyorum. benim, üstü mum dolu pastayı gördükten sonra üflememi bekleyen insanların suratlarına anlamsızca bakmamın sebebi bu sadece.

"her canlı doğar ve ölür, benden özel olayım ki?"
9 yaşındaki bir kız çocuğu için bu büyük bir karmaşa halini aldı.
kendisini anlamaya, tanımaya çalışırken birde karşısına böyle acayip şey çıktı.

"neden özel olmam gerekiyor bugün?
ben sadece doğdum ve yaşıyorum, buradayım.
bunu bu kadar değerli kılması gereken nedir ki?"

tüm ergenliğim böyle geçmişti.
okuduğum felsefe ve psikoloji kitaplarını sinirden fırlatmadığım boş duvar kalmadı.
hiçbirinde ne bir küçük cevap ne de bir küçük ip ucu vardı.

sadece, daha da fazla kafam karıştı.

çevreme sordum, onlarda neden böyle davrandıklarını hiç bilemediler.
akışa bırakmışlardı zaten dünyanın büyük bir çoğunluğu gibi.

insanlar getirdikleri hediyeleri beğenmediğimi, memnuniyetsiz olduğumu düşündüler hep ama aslında kafa karışıklığından başka bir şey hissetmiyordum ben.

kendimi, ben anlayamazken nasıl suratlarına yalandan gülebilirdim ki?
nezaketten mi?
öyle mi olsun isterlerdi ben yalan hissederken?

belki halama göre, evet.

sanırım insanın, evrenin derinliğinde sadece basit ve milyon derecede küçük bir atom parçacığından ibaret olduğu için kendini özel hissetmeye ihtiyacı vardı.

ya da öylesine özel hissetmeye ihtiyacı var.

cevabı her ne ise, doğum günleri var işte ama bende hep böyle,
bu soruyla baş başa kalacağım.

o zaman, bir yaşım daha kutlu olsun bakalım...