Neden varızki o zaman bu boşlukları dolduramaycaksak?Neden herşeyi imkansız olarak değerlendirip notu sıfırlıyoruz,neden ihtimallerin olmasını istemiyoruz,neden kendimizi bu ihtimallere ve hayallere layık göremiyoruz?
Boş hale getirdiğimiz dünyamızı güzel onca şeyle doldurmaktan bu kadar mı aciziz,bu kadar mı karamsar ve umutsuzus!!!!....2 dakika bile olsa düşlesek ölür müyüz,2 dakika bile olsa fark edebilsek mühebbet mi yeriz?
Denemek bu kadar mı zor,ümitlemeyi 1 salise bile olsa düşlemek!
Boşlukta gezinmenin nesi güzel,neresi çekici,ne pırıltısı,ne yaldızı var?Gözümüzü boyayan nedir bu kadar hayal kurdurmayacak,ümit verip,umutlandırmayacak?Gülmeyi özleyeniniz yok mu;şöyle doya doya,şen-şakrak,gerçekten tatmin eden bir kahkaha atanınız?Yokki böylesiniz,yokki bu kadar boşsunuz ve hep böyle kalıp çevrenizide böyle yapacaksınız!
Siz hep var olacaksınız ama hep yalnız kalacaksınız,kolay gelsin!
