Çok beklettin beni o bu can yakan tatsızlığımda!Ne yapsam bilemedim hiç sen olmayınca,şapşal oldum,azar işittim,işkence çektim ama sen yoktun!..O şeffaf dünyanda beni düşündün mü hiç soruyorum sana?
Ben hep düşündüm ve hiç vazgeçmedim senden.Biliyordum döneceğini ama bana mı yoksa o tatlılığa mı onu bilemedim?Çok ağladım,çok düşündüm,çok güldüm,hep çok oldum sen yokken damak tadımın can dostu!Üzme beni artık n'olur,kırma beni,iğneleme beni lütfen!
Beni gör istiyorum,duy,hisset ve canımı acıtma istiyorum!Gitmen beni yıktı,eridim bittim,kül oldum,sarardım kurudum..Bak,o da yıkıldı gördün mü?Kaybetmiş bütün tatlılığını,acı olmuş,ekşi olmuş...Kaybetmiş o sevip saran kardeşini,dayanamamış acısına,şevkatini hayat veren kaynakta aramış.Bir hışırtı aramış,bir parlaklık,bir şeffaflık...
Ne oldu şimdi bak halimize!Çok kırgınız,kızgınız,dargınız.Ama döndün ya o yeter bize her kim için dönmüş olsanda!
Bir daha bırakma bizi ama hiç bırakma,n'olur!
Dayanamayız daha fazla burukluğa..
Bir daha bırakma bizi ama hiç bırakma,n'olur!
Dayanamayız daha fazla burukluğa..
